De reis naar Frankfurt verliep vlot. Goed dat we een ruime marge hadden genomen. De rit nam meer tijd in beslag dan we dachten. Verder was de bewegwijzering op Frankfurt Airport niet erg duidelijk waardoor het even uitzoeken was hoe we bij terminal 2 moesten komen. Na de douane hadden we nog 1,5 uur over. De vlucht met Air Namibia verliep prima. Een splinternieuwe Airbus, redelijke films en een keurige landing. We hebben wel eens slechter meegemaakt.
We werden op het vliegveld opgewacht door een taxi die ons naar het eerste Guesthouse (Vondelhof) bracht. Prima kamers. En de eigenaresse is een Nederlandse. De route van het vliegveld naar Windhoek was een tweebaansweg door de steppe. Op de achtergrond bergen. Richting kust hing nog mist. Prachtige kleuren van de zonsopkomst.Wouter heeft langs de weg aapjes gezien. Enkele rivierbeddingen bevatten nog resten water. De regentijd is voorbij maar er staat nog heel veel in bloei.
Na de incheck in het guesthouse ontbeten. Kort daarop kwam een contactpersoon van de reisorganisatie langs die de gehele reis met ons doornam, vouchers meegaf en vragen beantwoordde. Prima geregeld allemaal. Nog wel wat leeswerk voor vanmiddag. We zijn moe. Slapen in een vliegtuig is haast onmogelijk en een dagje lezen en doezelen bij het zwembad is momenteel prima. En we moeten ook nog wennen aan het andere klimaat.
Nog even Windhoek in geweest om te pinnen. Het centrum ligt op 10 min lopen van het guesthouse. Merkwaardig om in een stad te lopen waar de aantallen wit en zwart net omgekeerd zijn als bij ons. We zien veel goedgeklede zwarten lopen die in dure winkels shoppen. Bij de wegwerkers zien we een enkele blanke arbeider. De rollen lijken hier dus ook wel enigszins omgedraaid.
Windhoek lijkt een beetje op Eindhoven: wat oud en veel nieuw door elkaar. Maar minder levendig als Eindhoven. We hebben het centrum in een uurtje doorkruist. Overal stalletjes met toeristisch houtsnij- en vlechtwerk. Maar niet opdringerig. Heel relaxt. Merkwaardig dat je hier overal de erfenis van de Duitse tijd ziet: Straatnamen, namen van Restaurants en eigenaars van winkels of garages. Het lijkt me vreemd om als zwarte in een stad te leven die in alles zo´n duidelijke blanke stempel heeft.
Nu ga ik ook even rusten. Het is 13:00 en ik ben bekaf! Leni en Gijs slapen al. Vanmiddag nog m even een korte broek kopen.Vanavond gaan we eten in Joe´s Beerhouse. Wel per taxi, want dat is ons overal aangeraden. Toch voelde het vanmorgen in de stad nergens onveilig. Maar het guesthouse heeft wel en muur rondom en een electrisch bediend hek. Verder lopen over de muren en het hek vijf (hoog) spanningsdraden. En ik heb meer ommuurde ´Mansions´ , lodges en huizenblokken gezien. Ik denk dat we nog te kort hier zijn om er iets zinnigs over te zeggen.
Na joeÅ› Beerhouse redelijk vroeg naar bed. We zijn nog wat brak en morgen worden we om 7:30 opgehaald door de autoverhuurder. De overdracht duurt tweeenhalf uur. Dan boodschappen doen en dan gaat de reis pas echt beginnen.
4 opmerkingen:
Wat een energie heb jij, Karel. Geweldig dat je ons zo op de hoogte houdt. Succes met de overdracht.
Rinie
Klinkt goed. Temperatuur zal inderdaad wel wennen zijn. We gaan jullie volgen. Goede reis.
Gr. Peer en Jeanet
We hebben inmiddels uitgezocht hoe de blog werkt en gaan jullie dus volgen. Lekker temperatuurgevoelig daar. Flink je tempo aanpassen dus. Groet, peer en Jeanet
En natuurlijk meteen geen internet meer. Dat is afkicken :).
Een reactie posten