zaterdag 24 mei 2014

28 - Een ongenode gast


Vandaag is de bestemming het ¨Moremi¨ game park. Het Chobe park heeft de afmetingen van Nederland. Het Moremi park iets kleiner en is een onderdeel van de Okavanga delta die op zich ca 2x zo groot is als Nederland. Het Moremi park is beroemd om zijn grote hoeveelheid wild en roofdieren, nog meer als in Chobe. Maar we hebben, behalve aan de Chobe rivier, niet zo veel wild gezien. Hopelijk wordt dat beter.

Verder hebben we sinds de vorige camping een ongenode gast. Geen idee wat het is, warschijnlijk een muis of rat, maar hij eet van onze tomaten, chips en pindaś. Verder heeft hij een usb-kabeltje doorgebeten, en erger: Ook de kunststof waterleiding tussen onze watertank en de kraan. Het gevolg is dat onze watertank nu leeg is en dat de laden met voorraad nat zijn. We redden ons wel. We hebben nog een aantal 2L flessen met water maar vervelend is het wel.




De afstanden voor vandaag zijn weer aanzienlijk: Na de regentijd begint de Okavanga delta langzaam vol te lopen met water vanuit Angola. Dit proces is momenteel gaande en verschillende wegen staan al onder water We kunnen de noord-ingang van Moremi niet gebruiken en moeten doorrijden naar de Zuid-ingang wat ca 80 extra km betekent. Ook kunnen we in Chobe ook niet de route langs het moeras nemen (die staat ook onder water) en moeten we de ¨Sandridge road¨ (een dilluviaal duin) nemen. Het proces van slippen, hotsen en schuiven herhaalt zich. Dit keer 75 km, door een open savanne landschap. Onderweg zien we veel vogels, waaronder een zadelbek-ooievaar, een prachtige vogel. Ook zien we in een poel nog wat Hippo´s. En natuurlijk nog talloze olifanten en zebra´s. Maar geen roofdieren.

Overal in Botswana zijn ´veterinairial fences´. Ze zijn bedoeld om de veestapel te bechermen tegen ziektes die ze van wilde dieren overgedragen krijgen. Er is dan en slagboom waar een man soms een halve dag zit te wachten op een passerende auto. De auto moet dan door een desinfecterend bad en wij moeten op een natte dweil met desinfecterend middel gaan staan. Verder is het meenemen van rood vlees verboden. We komen vlak na Sankuyo village, en gat in the middle of nowhere zo´n controlepost tegen. De slagboom gaat open, de wielen worden een beetje met desinfecterende vloeistof ingespoten en we moeten op een vrijwel droge dweil gaan staan en de inhoud van de koelkast wordt geïnspecteerd. We hebben geen vers vlees, alleen blikjes tonijn en corned beef, dus we mogen door.

De zandweg is ondertussen al enige tijd veranderd in een gravelweg vol puntige stenen en potholes. We kunnen wel harder maar ook weer nietzo hard. Het blijft uitkijken geblazen om de banden niet aan flarden te rijden. Het is af en toe laveren voor Wouter.


Uiteindelijk de afslag naar Moremi. Nog eens 30 km gravel naar de South gate,en dan nog 40 km trail naar de Xahnaxa campsite. De laatste km weer diep zand. Als we er eenmaal aankomen hebben we het wel gehad en is het tijd voor een drankje. De camping ligt erg mooie aan de rand van het Okavanga moeras en de voorzieningen zijn goed te noemen.


Als we binnenrijden loopt er net een olifant over de camping die door andere kampeerders driftig fotografisch onder vuur genomen wordt. Het uitzicht, zeker als Gijs en ik even in een boom klimmen, is erg mooi, zeker bij zonsondergang.

Gijs maakt oor de tweede keer eten klaar op houtvuur. De volgende ochtend koken we ook water en bakken we eieren op hout. De pannen zien er niet uit!!


Als het bijna donker is horen we in de verte weer een aantal leeuwen brullen.Gijs wil na het eten als het al bijna donker is, nog even douchen. Het washok is maar 100 m ver maar ik geef hem toch maar die ene grote sterke lamp mee.


Als hij weg is horen we dichterbij ook leeuwen brullen. Leni kruipt vast in de tent en ik ben blij als Wouter ook klaar is met tanden poetsen. Ik ben opgelucht als ik een lichtje terug zie komen. Gijs kruipt ook in de tent, ik doe de auto op slot en ga ook slapen. S-nachts horen we het geluid van iets groots dat het moeras in- of uit gat. Een olifant of een Hippo? We horen ook nog Hippo-geluiden. Maar we zijn ook nu de tent niet uit geweest s-nachts...

Geen opmerkingen: