We horen hier in Afrika veel geluiden die we niet thuis kunnen brengen of zien vogels die we niet kennen en geven daar soms eigen namen aan. Zo is er de ´bananenbek-vogel´ (Roodsnavel Tok). Verder horen we en vogel die het geluid maakt van een slecht gesmeerde schommel: een metaalachtige toon met intervallen van enkele seconden). Dan is er ook nog een vogel die het geluid maakt van een fijn vertand zaagje in een dun plankje hardhout. Hoe die heette daar zijn we niet achter gekomen.
Moremi staat bekend om zijn vele roofdieren. daarom rijden we nu via een andere route het park uit omdat daar leeuwen gesignaleerd zijn. Het is een mooie lieflijke route over verschillende eilanden in de delta. Er tussenin zijn houten bruggen (´First, secnd, third en fourth bridge´). De route slingert zich door bossen en savanne.
´Third bridge´ staat al gedeeltelijk onder water zodat we tot de assen het water in moeten Overigens geen probleem! Eigenlijk wel leuk. Wouter en ik checken eerst de waterdiepte door er doorheen te lopen, waarna G de auto er doorheen reed. Weer veel wild gezien maar geen roofdieren.
De 75 km lange route volgt een lange hobbelige en soms zanderige track, zodat we er drie en half uur over doen voordat we bij de South gate zijn. En dan moeten we nog door naar Maun, ´The centre of the Universe´ in dit stuk Botswana.
Het is opnieuw een lange vermoeiende rit, die gelukkig na enige tijd over (niet best) asfalt gaat. We slaan af naar de lodge en hopen op enige comfort na 3 dagen wildparken. Dat valt tegen. Er is geen water op de camping. Het water uit de enige kraan komt uit de rivier (5 minuten koken!) en de washokken zijn ¨Afrikaans´.
Nadat Leni hierover iets gezegd heeft bij de receptie gaat onmiddellijk een schoonmaakploeg aan de gang maar die kunnen niets doen aan de kapotte tegels, de gescheurde douchegordijnen, de deuren die niet sluiten, de kapotte stortbakken en het vuil alom. De ochtend daarop, toeval of niet, komt er een bouwploeg die de kapotte tegels begint weg te hakken met de bedoeling deze te vervangen.
We zijn een beetje gaar en de camping is ook wat verwaarloosd. We hebben geen zin in zelf koken. Ik ruim zolang het nog licht is, de enorme puinhoop op die achter in de auto ontstaan is door onze nog steeds aanwezige ongenode gast en het aan een stuk door hobbelen over bulten en zandwegen. We gooien veel weg wat nat is of bedorven.
Het eten is erg gezellig en we komen weer wat bij. S-avonds aan de rivier is er een kikkerkoor begeleid door een soort dieren die een geluid maken alsof je met metalen staafjes tegen flesjes met water tikt. Heel vreemd.
Vroeg naar bed want morgen moeten we om 5:30 al op ivm een boottocht door het Okavanga moeras.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten